Króliki nasze hobby

I dlatego moje stwierdzenie że nie opłaca się tego leczyć.

Przy ropniach często dzieje się tak, że za nim jeden ''dojrzeje'', to w innym miejscu zaczyna tworzyć się drugi.

Co to jest ropień?
Ropień to jama zawierająca ropę, otoczona zgrubiałą tkaną będącą w stanie zapalnym. Zazwyczaj jest to rezultat infekcji bakteryjnej. Ropa jest zbiorowiskiem martwych tkanek, rezultatem walki organizmu z infekcją. U królików ropnie mogą być wywoływane wieloma bakteriami (m.in. Pasteurella multocida, Streptococcus, Pseudomonas and Staphylococcus). Ropnie u królików mogą powstać na prawie każdym organie ciała, na skórze, korzeniach zębów i kościach .

Przyczyny
Najczęstszą przyczyna jest uszkodzenie mechaniczne tkanki (rany, ugryzienia, nakłucia, w tym spowodowane ranami dziąseł od niewłaściwego pożywienia lub ciał obcych, ciała obce w nosie) oraz infekcje korzeni zębów i kanalików łzowych. Powodem większości ropni w obrębie twarzy są choroby zębów, a w przypadku kanalików łzowych - wrastanie górnych zębów trzonowych i blokada kanaliku (nagromadzony płyn jest świetną pożywką dla bakterii). Ropnie wewnętrzne są trudniejsze do zdiagnozowania i obejmują takie organy jak macica, płuca, serce, wątroba, jelita, nerki i tłuszcz brzuszny.
Nie zawsze da się ustalić przyczynę powstania ropnia.
Leczenie
Leczenie ropni u królików jest trudne, gdyż ropa jest dość gęsta (jak pasta do zębów) i trudno ją wysączkować (wydrenować!) po otwarciu ropienia, co utrudnia wyczyszczenie zainfekowanego ropnia. Co więcej, chirurgiczne otwarcie ropnia może być przyczyną dalszego infekowania tkanki. Jest kilka sposobów leczenia, zależy ono między innymi od lokalizacji ropnia i ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia. Jak zwykle, niezwykle ważne jest, aby w czasie choroby unikać narażania królika na stresy, zapewnić mu zdrową dietę, codzienny ruch i czystość, aby wspomagać w ten sposób układ opornościowy.
Na początku należy zbadać przyczynę choroby - królik powinien być zbadany przez dobrego weterynarza, powinny być przeprowadzone testy na rodzaj bakterii powodującej infekcję (badania cytologiczne i mikrobiologiczne materiału pobranego z ropnia, bakterie znajdujące się w ropie mogą być martwe, ale w ściance ropnia mogą posłużyć do badań), może być potrzebne wykonanie zdjęcia rentgenowskiego i badania krwi. W niektórych przypadkach zalecane jest dokładne badanie uzębienia pod narkozą.

Leczenie powinno obejmować kompletne usunięcie ropnia, wyleczenie ukrytej choroby, mogącej powodować ropień i terapie antybiotykową. Obecnie do zwalczania trudno dostępnych ropni stosuje się zastrzyki z bicyliny (Penicillin-G Procaine z Penicillin-G Benzathine co drugi dzień) lub tylko z Penicillin-G Procaine (codziennie), ale ta metoda wciąz nie jest dość dobrze udokumentowana.
W zależności od przyczyny powstania ropnia, może istnieć konieczność np. usunięcia zęba.
Nie zawsze możliwe jest chirurgiczne usunięcie ropnia (lokalizacja, inna choroba, finansowe ograniczenia opiekuna). W takich przypadkach ropień powinien zostać otwarty, wyczyszczony i wypłukany roztworem antyseptycznym. O ile ropień nie jest bardzo mały, wykonuje się to pod znieczuleniem. Weterynarz powinien wykonać badanie pod kontem obecnej w ropniu bakterii, dobrać właściwy do niej antybiotyk (należy o to poprosić, weterynarze nie zawsze to proponują ze względu na dodatkowe koszty!) potrzebny dla dalszej kuracji. Rana po ropniu powinna być przez jakiś czas przemywana środkiem antyseptycznym dwa razy dziennie - jeśli ropień "zamknie się" zbyt szybko, z dużym prawdopodobieństwem dolegliwość powróci. Materiały weterynaryjne podkreślają małą skuteczność tej metody (stosowanej u innych ssaków) w przypadku królików. Leczenie wyłącznie antybiotykami jest zazwyczaj również nieskuteczne, gdyż lek nie może przejść przez otoczkę bakteryjną i zabić bakterii w środku.
Jeśli ropień został usunięty całkowicie, podawanie antybiotyków może nie być konieczne lub trwać krótko. Jeśli ropień został tylko wyczyszczony, kuracja antybiotykowa może trwać tygodnie lub nawet miesiące.
Ropnie w obrębie kości mogą być leczone przez wydrenowanie ropnia i wypełnienie go wodorotlenek wapnia (calcium hydroxide; technika jest nowa i wymaga zespołu zabiegów). Próby leczenia w ten sposób innych tkanek są niezadowalające (mały materiał porównawczy, różny efekt). Inna metodą jest stosowanie miejscowych silnych antybiotyków w miejscu wyczyszczonego ropnia (nie jestem pewna nazwy tej techniki po polsku, z angielska to "antibiotic impregnated polymethyl methacrylate (AIPMMA) beads", spotkałam się z określeniem "perełki"). Królik pozostaje na tradycyjnie podawanym antybiotyku przez okres około dwóch tygodni, antybiotyk miejscowy działa przez okres kilku miesięcy wchłaniany stopniowo przez tkankę do organizmu (zaleca się ich usuwanie po dwóch miesiącach, jeśli nie nastąpił nawrót ropnia). Pozytywną stroną takiego zabiegu jest wprowadzenie skutecznego antybiotyku, który jednak, poprzez swoje miejscowe działanie, jest mniej toksyczny. Zmniejsza to również konieczność częstego długiego podawania antybiotyku w tradycyjny sposób. Wybór antybiotyku zależy od rodzaju bakterii, w badaniach używano do tego celu gentamycynę i tobramycynę z zadowalającym skutkiem; nie należy używać tetracykliny, chloramfenikolu ani erytromycyny, a penicyliny, cefalosporyny, aminoglikozydy i linkozamidy są niezalecane ze względu na możliwość śmiertelnego zatrucia w przypadku dostania się do układu pokarmowego. Dawniej minusem tej metody była konieczność przygotowania "bead" przez weterynarza bezpośrednio przed operacją (na podstawie materiału z końca lat dziewięćdziesiątych), obecnie można używać gotowych (Septopal, Merck). Nie zanotowano reakcji alergicznych, aczkolwiek niesłychanie ważne jest dobranie odpowiedniej dawki antybiotyku.
Jeśli ropień nie powoduje bólu, króli może zachowywać się, jakby nic mu nie dolegało (zależy to od lokalizacji i przyczyny powstania ropienia). Nie wszystkie guzki są też ropieniami (może to też być rak lub cysta, które wymagają natychmiastowego usunięcia). Weterynarz powinien zbadać królika, u którego zauważono narośl - im szybciej się go leczy, tym większa szansa na sukces! Należy też pamiętać, że bez dokładnego zbadania ropnia, leczenie nigdy nie będzie skuteczne "na zawsze", a ukryta choroba może powodować ból u królika.
Należy być przygotowanym na to, że ropnie mogą się powtarzać, a królik może potrzebować intensywnej opieki (mycie ran, być może karmienie).
Prognozy
Ropienie w obrębie głowy/pyszczka mają tendencje do nawrotów i są kojarzone z problemami z uzębieniem, prognoza zależy od przyczyny choroby i rodzaju bakterii powodującej zapalenie. Stosunkowo najłatwiejsze w leczeniu bywają ropnie, których przyczyną są drobne skaleczenia lub obecność ciała obcego. Każdy przypadek wymaga dokładnego zbadania przez weterynarza - w najczęstszym przypadku, kiedy przyczyną jest uzębienie, pozycja zębów, umiejscowienie ropnia, wszystko to ma wpływ na przebieg leczenia i opieki. Króliki, nawet z zaawansowaną chorobą wydają się być często w dobrej ogólnej kondycji. W przypadku ropni narządów wewnętrznych prognozy na ogół są gorsze (bywa, że zalecane jest uśpienie królika) .
Zapewnienie królikowi maksymalnego komfortu życia w takich warunkach, odpowiedniego leczenia powinno być głównym zadaniem opiekuna.

Artykuł powstał na podstawie:
1. Abscesses, Information Supplied by Dr. Sarah Basset DMV, Oakridge Animal Clinic, London, Ontario, umieszczony na stronie OREO
2. Susan Brown, DVM, Abscesses in Rabbits, na stronie: http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&A=503&S=5&SourceID=43
3. R. Avery Bennett, DVM, MS, Diplomate ACVS, MANAGEMENT OF ABSCESSES OF THE HEAD IN RABBITS, na stronie: http://www.vspn.org/VSPNSearch/VINLibrary/rabbit_abscess.htm
4. Francese Harcourt - Brown, Abscesses, w: Textbook of Rabbit Medicine, Oxford 2002, s. 206-223.
5. Marcy E. Rosenfield (Moore), Successful Eradication of Severe Abscesses in Rabbits with Long- Term Administration of Penicillin G Benzathine/Penicillin G Procaine, http://www-unix.oit.umass.edu/~jwmoore/bicillin/bicillin.htm
Artykół zaczerpniety ze strony
http://www.uszata.com/eksplorer/zdrowie/ropnie.htm

Teraz dodam kilka słów od siebie z doświadczenia:
- ropień leczony u królika rasy NB najpierw przekucie i wyciśniecie ropy ( oczywiście zrobiony został wymaz z czym mamy do czynienia i jaki antybiotyk należy zastosować) ale to nie dało rezultatu więc postanowienie usunięcia operacyjnie. Zabieg powiódł się w 100% , króliki po operacji bardzo szybko doszedł do siebie. Został wycięty cały ropień ( przedstawiony jest na zdjęciach); Już myślałem że będzie wszystko Oki a tu po półtora miesiącu odkryłem powtórny powrót ropnia w tym samym miejscu.
Wnioski jakie mi się nasuwają są niestety przykre nie opłaca się leczyć bo to nie ma sensu.