NAWŁOĆ
- roślina uzanwana za agresora i dosyć masowo tępiona.
Chętnie podyskutuję na temat tej rośliny która obecnie dominuje na wszelkich nieużytkach które wcześniej służyły za pola uprawne dla ludzi. Roślina z rodziny astrowatych przyniesiona do Europy z Ameryki Północnej. Pierwotnie używana jako roślina ozdobna, która wydostała się z przydomowych ogródków. Doskonale się aklimatyzuje i wypiera , kwitnie od lipca do października ( najobficiej od połowy sierpnia do końca września. Obecnie zupełnie zdziczała roślina zasiedlająca głównie nieużytki.
Jej właściwości lecznicze jako rośliny zielarskiej odkryli Indianie w Ameryce Północnej.
WŁAŚCIWOŚCI ROŚLINY w szerszym zastosowaniu:
Nawłocie są cennym źródłem nektaru i pyłku dla pszczół. Podczas pełni kwitnienia można zauważyć jak silnie wabią do siebie owady. Właściwości te zauważyli pszczelarze, którzy postanowili wykorzystać te rośliny jako pożytek dla pszczół, a zarazem przyczynili się do rozpropagowania tych roślin wprowadzając je na tereny własnych pasiek. Badania wskazują że największą wydajność cukrową z 1 ha uprawy wykazały Solidago hybrida (370 kg) i Solidago canadensis (380 kg), natomiast najbardziej pyłkodajnym taksonem jest Solidago hybrida która może dostarczyć 150 kg pyłku z ha. Żywotność pyłku S. gigantea i S. canadensis sięga 100%.Nawłoć jest stosowana w medycynie od XVI w[. Znano jej moczopędne właściwości, zapobiegające powstawaniu kamieni nerkowych. W Stanach Zjednoczonych używana jest w leczeniu ostrego lub przewlekłego zapalenia górnych dróg oddechowych, nawracających przeziębień. Działanie nawłoci jest również moczopędne, przeciwzapalne, rozkurczowe i antyseptyczne, stosowane pomocniczo w leczeniu artretyzmu i choroby gośćcowej. Zauważono, że posiada działanie wiatropędne, oraz pozytywne efekty w innych drobnych schorzeniach i chorobach układu pokarmowegoGłówne znaczenie w medycynie mają gatunki: S. virgaurea, S. canadensis, S. gigantea, S.graminifolia. Znanym i cenionym gatunkiem w medycynie ludowej jest S. virgaurea, choć ma znaczenie główne w ziołolecznictwie europejskim. S. canadesis i S. gigantea wykazują również efekt obniżenia obwodowego ciśnienia krwi. Substancjami czynnymi zawartymi w tych gatunkach są: flawonoidy (kwercentyna, rutyna, astragalina), garbniki pirokatechinowe, pseudogarbniki (kwas kawowy i chlorogenowy), olejek eteryczny, saponina obojętna, żywice i śluzy. W homeopatii stosowana jest także S. compositum jako roztwór do iniekcji w chorobach nerek i dróg moczowych.Osobiście swoim królikom podaję suszoną nawłoć wraz z sianem, bardzo lubią ogryzać suche listki oraz pogryzać co cieńsze łodygi główne.