Króliki nasze hobby

opis rasy zaczerpnięto z www.woliera.com


Pochodzenie: Polska


Charakterystyka: Oryginalna rasa polska, uszlachetniona dla warunków ekstensywnych hodowli. Barwa skóry żółta. Nieśność jaj 160 z białą aż do kremowej skorupką, min ciężar jaj lęgowych 56g.


xxxx
Waga do 12m-cy (kg)
Waga powyżej 12m-cy
Obrączka

Kura
1,3~2,4
(pożądana 1,6~1,9)
1,5~2,7
(pożądana 1,8~2,2)
16

Kogut
1,6~2,7
(pożądana 1,9~2,2 )
1,9~3,1
(pożądana 2,2~2,6)
18


1.Typ rasy:

Ptak typu lekkiego do średniego, z niezbyt długim, walcowatym korpusem i średnio długim ogonem. Występuje tylko jako ubarwienie kuropatwiane.

Cechy Koguta

? Głowa: średnio duża.

? Dziób: średnio długi, stosunkowo mocny, lekko wygięty, barwa ciemnego rogu.

? Grzebień: liściasty, średnio duży z 6-8 prawidłowo wyciętymi ząbkami z chorągiewką lekko przedłużającą linię tyłu, nie powinien ciasno przylegać.

? Oblicze: czerwone

? Zausznice: czerwone, małe, półdługie, lekko pogrubione, Duże Dzwonki: średnio długie, dobrze zaokrąglone.
? Oczy: czerwone

? Korpus: niezbyt długi, walcowaty, lekko podniesiony, zaokrąglony.

? Plecy: niezbyt długie, sze3rokie na całej długości z boku zaokrąglone, do tyłu lekko pochylone bardzo dobrze wykształconym siodłem, w przejściu linii pleców w ogon widoczne jest załamanie.

? Pierś: pełna, mocno pochylona, stosunkowo wysoko noszona.

? Brzuch: dobrze rozwinięty, pełny

? Szyja: średnio długa, wyprostowana, z bogatymi upierzeniem opadającym na ramiona.

? Dzwonki i zausznice grube, chorągiewkowate

? Korpus trójkątny

? Pierś płaska

? Nogi długie, grube, łupkowate, żółte

? Szyja słabo upierzona

? Skrzydła opuszczone

? Ogon krótki lub zbyt długi ogon, prostopadle lub nisko noszony, zwarty.

? Skrzydła: średnio długie, z szerokimi lotkami, ciasno przylegające, noszone równolegle do linii pleców.

? Gruba głowa

? Dziób długi, smukły

? Grzebień bardzo duży, gruby, chorągiewka przylegająca do tyłu.

? Ogon: średnio długi, szeroko osadzony pod kątem 50- 75 stopni, częściowo rozwarty, z niezbyt długimi, dużymi sierpówkami. Stopy: średnio długie, raczej drobne, ciemno zielone.

? Nogi: postawa średnio wysoka Uda: stosunkowo silne, dobrze widoczne, przylegające

? Upierzenie: szerokie, dobrze przylegające, bez poduszek

Rasowe cechy kury:

Co do głównych cech jest zgodna z kogutem aż do cech charakterystycznych dla płci. Jest mniejsza, ma grubszy korpus i bardziej rozbudowany brzuch. Ma mniejszy grzebień, wyprostowany. Ogon ma wyraźnie rozszerzony, noszony pod kątem 50- 60 stopni. Duży błąd: duży , mocno pochylony grzebień, całkowicie rozwarty ogon, prostopadle lub nisko noszony ogon.

Ubarwienie: kolor nr K 010- kuropatwiany


Duże Błędy:


U koguta jaśniejsze złoto żółte pokrycie szyi i siodła, mało wyraźny rysunek trzonów piór lub jego brak, brąz na piersiach, bokach i udach.

? U kury ? całkowicie czarna lub złota głowa, przeważający rysunek w pokryciu szyi, zlewające się z tłem ?opieprzenie? w górnych partiach płaszcza, jasne obramowanie piór pleców i siodła, wyraźna rdza na końcach skrzydeł, białawe podłoże piór (dolne części).


Kogut: Głowa ciemno-czerwona, pokrycie szyi ciemno złotoczerwone z wyraźnym czarnym rysunkiem trzonów piór, ramiona i plecy szkarłatnie czerwone, końce skrzydeł szkarłatno czerwone z poprzecznie czarnym metalicznym połyskiem, pokrycie siodła złoto czerwone, z czarnym rysunkiem trzonów piór, pierś, boki i uda czarne, brzuch szaro czarny lotki I ? go rzędu czarne, w większości z wąskim ciemno brązowym obramowaniem wewnętrznej chorągiewki piór, lotki II- go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne a zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle brąz tworzy trójkąt, ogon czarny z zielonkawym połyskiem.

Kura: Głowa złoto-czerwona z rysunkiem czarnych trzonów piór, pokrycie szyi złoto żółte z szerokim czarnym rysunkiem trzonów piór. Płaszcz ? pióra na plecach, w siodle i w pokryciu ogona i na końcach skrzydeł ciemnobrązowe z jaśniejszymi końcami i drobnym czarnym ?pieprzem?, który równomiernie pokrywa chorągiewki poszczególnych piór aż do ich krawędzi, pióra na piersi są ciemno łososiowo- czerwone zmieszane z jaśniejszymi, na bokach piersi mają przeważnie brązowawe końce, uda i brzuch szare, lotki I ? go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki czarne lub szaro- czarne, a zewnętrzne brązowe czarno ?opieprzone?, sterówki czarne.


Błędy wykluczające:

u koguta jaśniejsze złoto żółte pokrycie szyi i siodła, mało wyraźny rysunek trzonów piór lub jego brak, brąz na piersiach, bokach i udach.

U kury ? całkowicie czarna lub złota głowa, przeważający rysunek w pokryciu szyi, zlewające się z tłem ?opieprzenie? w górnych partiach płaszcza, jasne obramowanie piór pleców i siodła, wyraźna rdza na końcach skrzydeł, białawe podłoże piór (dolne części).

Zielononóżka Kuropatwiana
Rasa kur zwana popularnie zielononóżkami jest rasą rodzimą i łatwą w hodowli. Kury zielononóżki znane są przede wszystkim ze znoszenia wyśmienitych smakowo i wolnych od cholesterolu jaj. Zielononóżka kuropatwiana nie ma wiele wspólnego z kuropatwą polną poza tym że jest to jedna z naszych ras typowo polskich, jest to polska rasa kur ogólnoużytkowych wyhodowana już pod koniec dziewiętnastego wieku. A kilka lat później zdefiniowano typowo polski wzorzec rasy kur. Charakterystyczny dla tej rasy silny instynkt macierzyński i odporność na trudne warunki klimatyczne i środowiskowe dodatkowo cechuje je mocny instynkt kwoczenia samodzielność w zdobywaniu pokarmu, kury te chętniej drapią i szukają same pożywienia niż korzystają z nałożonej paszy. Rasa kur zielononóżek została szybko zaakceptowana i w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku stanowiła około jednej trzeciej całej polskie populacji hodowli kur.

Waga i nieśność zielononóżek
Koguty ważą 2,2-2,7 kg
Kury ważą 1,8-2,3 kg
Nieśność to 140-180 jaj rocznie

Aktualnie rasa ta stała się nieekonomiczna pod względem hodowli masowej gdzie ilość przedkłada się ponad jakość produkowanych jaj. Jednak rasa się odradza, występuje w stadach gospodarskich i hodowlach amatorskich.
Koguty są wypierzone kolorowo ich wybarwienie zasadniczo różni się od skromnego, kuropatwianego ubarwienia kur

Kogut prezentuje bogaty, pojedynczy grzebień, policzki, korale i zausznice czerwone, a oczy o pomarańczowym kolorze. Pióra na piersi, brzuchu, udach oraz pokrywy skrzydeł są czarne. Sterówki oraz sierpówki ogona są metalicznie czarne z zielonkawym połyskiem. Grzywa i siodło pomarańczowe. Skok nagi, zielony u starszych osobników szarozielony

Kury dojrzałość płciową kury osiągają w wieku 6 miesięcy. Kury zielononóżki nie nadają sie do chowu wiekowego nastawionego na masową produkcję jaj, są za to idealnym materiałem do ekologicznej produkcji jaj. W stadach większych niż 50 sztuk przejawia zdolności do kanibalizmu . Idealnie sprawdza się i chowa się w małych stadach gospodarskich (do własnego użytku) jest źródłem pysznego mięsa i wyśmienitych zdrowych jaj.

JAJA OD ZIELONONÓŻKI


Jak wykazują badania jaja od tych kur posiadają bardzo dobre wartości biologiczne i zdrowotne a także jak pokazują opinie konsumentów mają doskonałe wartości smakowe.
Co wyróżnia jaja kur zielononóżek:

- jajka mogą spożywać dzieci za skazą białkową -NIE UCZULAJĄ!!!

- są polecane dla osób starszych,

- stanowią naturalny surowiec spożywczy są najlepszym źródłem witamin-głównie B12 i E, aminokwasów oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych,

- zawieraja niską ilość cholesterolu w żółtku harmonijnie skorelowaną z zawartością lecytyny - zapobiegającej starzeniu się komórek,

- odkryciem naukowców badających walory jaj zielononóżek jest cystatyna, substancja hamująca rozwój nowotworów.

Jajko od zielononóżki jest białe, nieco mniejsze od jaj innych dorosłych kur, lecz z stosunkowo dużym żółtkiem. Wysoka jakość tych jaj to nie tylko wpływ wyjątkowych walorów środowiska, ale także odpowiednio dobrane żywienie, system chowu i ciągłość cech wyjątkowej rasy zachowanej dzięki pracy wielu ośrodków naukowych, między innymi takich jak: Instytut Zootechniki w Balicach, Akademia Rolnicza w Lublinie czy Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. Dodatkowym atutem jest to że chów odbywa się w tradycyjny sposób ? na wolnym wybiegu - jaja pochodzące od kur przebywających całe dnie w naturalnych warunkach i dobierających sobie pożywienie według własnego uznania. Jajka Zielononóżki, to produkt najwyższej jakości, o wspaniałym smaku, podnoszący walory sporządzonych z nich potraw. Niezastąpiony w żywieniu dzieci, osób starszych oraz osób z problemami zdrowotnymi. W porównaniu z innymi rasami wysokotowarowymi, jajko zielononóżki cechuje intensywna żółta barwa oraz niska zawartość cholesterolu w żółtku . (poniżej 12 mg/g) oraz wysoki poziom korzystnego cholesterolu HDL (3,90 mg/g). Spożywanie jaj daje konsumentowi uzasadnione poczucie pewności, że służy to jego zdrowiu, poprawie sił witalnych oraz w dłuższym okresie czasu, satysfakcję z widocznych efektów poprawy (własnej samooceny) swojego samopoczucia (spadek wagi), pożądaną regulację procesów życiowych organizmu.

[size=150][color=#000000]DZIELENIE JAJECZKA

Niekonwencjonalne techniki - chromatografii, filtracji membranowej i suszenia sublimacyjnego, wykorzystał dr hab. Wiesław Kopeć z Katedry Technologii Surowców Zwierzęcych wrocławskiej Akademii Rolniczej do opracowania w skali przemysłowej innowacyjnej technologii izolowania z zawartości jaja cennych biologicznie składników, służących jako dodatki do żywności i pasz oraz do produkcji leków i kosmetyków. Prace badawcze zespołu kierowanego przez doktora Kopcia, łącznie z budową instalacji prototypowej i przemysłowej, kosztowały 2,5 mln zł. Projekt sfinansowały w 70%, Zakłady Jajczarskie Ovopol w nowej Soli, a w 30% Komitet Badań Naukowych. Kierujący projektem dr hab. Wiesław Kopeć otrzymał doroczną nagrodę premiera za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne.

- O tym, że w jaju jest wiele cennych składników, wiedziano od dawna i na świecie znane są metody ich izolowania - wyjaśnia Wiesław Kopeć - Pozwalają one na ogół wyodrębniać tylko jeden ze składników, a reszta jest marnowana. Z tego powodu substancje te są stosunkowo drogie. Nasza technologia umożliwia nie tylko wyizolowanie kilku cennych biologicznie składników równocześnie, ale także wykorzystanie reszty jaja do celów spożywczych, na przykład w cukiernictwie.

Prace w ramach projektu celowego kierowanego przez dr. hab. Wiesława Kopcia pt. "Przemysłowy proces rozdziału treści jaja na składniki przeznaczone do produkcji żywności", objęły także komponenty znajdujące zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym i paszowym. Miały one charakter interdyscyplinarny, a w jego realizacji wzięły udział zespoły wrocławskiego środowiska naukowego: Akademii Rolniczej, Akademii Medycznej, politechniki i uniwersytetu oraz Instytutu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN i SGGW w Warszawie. Wykonawcą przemysłowym projektu były Zakłady Jajczarskie Ovopol z Nowej Soli. Opracowane rozwiązania są konkurencyjne wobec stosowanych przez znane koncerny światowe, a ich przewaga polega na prostocie procesów, niskiej kapitałochłonności oraz wykorzystaniu głównego ciągu technologicznego zakładów.
Lizozym - lek i dodatek do żywności

Jednym ze składników zawartych w białku jaj jest lizozym, naturalny enzym przeciwbakteryjny działający wprost na bakterie gram dodatnie. Zbliżony jest do enzymu ludzkiego zawartego w ślinie i łzach. Znany był od dawna, a proste sposoby jego pozyskiwania z białka jaj kurzych były opracowane już w latach czterdziestych. Renesans tego enzymu nastąpił w latach siedemdziesiątych. Był on wówczas szeroko stosowany w lecznictwie tak długo, dopóki nie rozpoczęto na wielką skalę produkcji syntetycznych antybiotyków, tańszych i szybszych w działaniu. Badania prowadzone w Instytucie Matki i Dziecka wykazały jednak, że na przykład przy leczeniu chronicznych stanów przeziębieniowych u dzieci działanie lizozymu jest znacznie skuteczniejsze i bardziej długotrwałe niż efekt stosowania antybiotyków. W latach siedemdziesiątych opracowano technologię wykorzystywania lizozymu w serowarstwie jako składnika przeciwdziałającego tzw. puchnięciu serów dojrzewających. zastąpił on używany w tym celu azotan sodu, który - jako dodatek chemiczny - budził obawy, stosowany w nadmiernych ilościach ma bowiem działanie toksyczne. Komisje ONZ ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Zdrowia (WHO) zalecają odstąpienia stosowania azotanów w serowarstwie, a w ustawodawstwie europejskim lizozyn określany jest jako dodatek do żywności podobnie w jak w zmienionym już rozporządzeniu ministra zdrowia, które niebawem zacznie obowiązywać.
Przeciwzapalna cystatyna

Innym cennym składnikiem białka kurzego jaja jest cystatyna - inhibitor proteaz cysteinowych zbliżony do inhibitora ludzkiego, którego działanie polega na blokowaniu wytwarzanych przez bakterie enzymów wywołujących stany zapalne oraz choroby takie jak na przykład paradontoza. - O przeciwzapalnym działaniu białka Chińczycy wiedzieli już 2000 lat temu - mówi doktor Kopeć. - Cierpiącym na zapalenie dziąseł zalecali wkładanie do ust szmatki namoczonej w białku. Dzisiaj przydałoby się to palaczom, bowiem znaczący wpływ na poziom inhibitorów w ślinie ma palenie papierosów, u nałogowców spada on nawet do 10 procent.

Przeciwzapalne działanie cystatyny w leczeniu schorzeń ginekologicznych, dermatologicznych czy chorób przyzębia jest obecnie na etapie badań klinicznych. Prowadzi je zespół pod kierunkiem dr. hab. Macieja Siewińskiego z wrocławskiej Akademii Medycznej.
Krwiopodobne żółtko

Struktura żółtka jest podobna do krwi - zawiera substancję zwaną plazmą, a w niej zawieszone fragmenty, tzw. granule. Izolowanie składników żółtka jest trudniejsze niż komponentów białka.

Zawarta w plazmie grupa białek odpowiedzialna za funkcję ochronną to immunoglobulina Y, tego samego typu co immunoglobulina zawarta w ludzkiej krwi czy w krwi zwierząt. Działa przeciwko niektórym antygenom, a w szczególności przeciw bakteriom, zwiększając tym samym odporność organizmu. Stosunkowo łatwo można stymulować kurę do produkcji określonych rodzajów immunoglobuliny poprzez wprowadzenie do jej organizmu antygenu, najczęściej przez iniekcję. W ten sposób można uzyskać immunoglobulinę o określonych właściwościach. Metoda ta została opatentowana w Kanadzie. Wytwarzana z żółtek jaj immunoglobulina Y wykorzystywana jest do celów laboratoryjnych lub badawczych, z powodzeniem zastępuje tę, którą pozyskuje się z krwi. Przy ograniczeniach związanych z badaniami na zwierzętach jest to dość ważne. - Ile by trzeba myszy "napsuć", żeby uzyskać potrzebną ilość immunoglobuliny - żartuje doktor Kopeć.

W Polsce immunoglobulina z żółtek jeszcze nie może być stosowana jako dodatek do żywności. Nie pozwalają na to przepisy, wymagana jest bowiem wysoka czystość produktu, a procedury prawne dopuszczające ten składnik są drogie i żmudne. Mniej czystą, ale za to produkowaną w większych ilościach, można stosować jako dodatek do pasz. Jest to alternatywa dla antybiotyków paszowych wycofywanych z użycia. Poszerzone badania nad wykorzystaniem immunoglobuliny jako dodatku paszowego prowadzone są w ramach projektu KBN na prosiętach, cielętach i drobiu. Jest to pierwszy etap prac zmierzających do wprowadzenia immunoglobuliny jako dodatku do żywności. Okazało się to znacznie łatwiejsze w Japonii i to z dwóch powodów: procedury legislacyjne są tam prostsze niż w Europie, a jednocześnie techniki analityczne - na wyższym poziomie. W Japonii immunoglobulina z żółtek dopuszczona jest jako składnik stymulujący odporność u młodych ludzi, na przykład dodaje się ją do cukierków.

- Na jednym z ostatnich kongresów Japończyk częstował nas landrynkami zawierającymi immunoglobulinę Y. - Wspomina Wiesław Kopeć.
Foswityna i lecytyna

Zawarta w granulach żółtka foswityna to białko o właściwościach antyoksydacyjnych. - Antyoksykanty są dziś bardzo popularne, bowiem procesy oksytacyjne w produktach spożywczych są niepożądane, mogą też prowadzić do chorób nowotworowych. Foswityna nie wychwytuje wolnych rodników, tylko wiąże metale (żelazo, miedź), które sprzyjają ich powstawaniu. Jest mało znaną, ale ciekawą substancją, rozpuszcza się zarówno w wodzie, jak i tłuszczu. W wyniku wspólnych prac wdrożeniowych z Zakładami Tłuszczowymi Bolmar SA zastosowano foswitynę do hamowania procesów oksydacji w margarynach. Jest to alternatywą dla antyoksykantów chemicznych, które w większych ilościach mogą być toksyczne.

Frakcja tłuszczowa żółtka zawiera lecytynę, która pełni funkcję emulgatora o działaniu przeciwutleniającym, a więc m.in. zapobiega starzeniu się komórek. Używana jest do produkcji leków i kosmetyków. W pierwszej fabryce lecytyny, która powstała pod koniec XIX wieku w Hamburgu, używano jako surowca żółtka kurzych jaj. Dziś do produkcji parafarmaceutyków stosuje się tańszą lecytynę, pozyskiwaną z rzepaku lub soi. Ta z żółtka zawiera jednak niepowtarzalne kwasy, których nie ma w produktach roślinnych, i jest ciągle niezastąpiona jako składnik leków. Japończycy stosują ją w zestawach specyfików przeciw chorobie Alzheimera. Jedyny problem w szerszym zastosowaniu lecytyny żółtkowej stanowi jej cena. Metoda zespołu doktora Kopcia izolowania lecytyny z jaj jednocześnie z innymi składnikami sprawia, że jej produkcja jest tańsza. Dzięki temu - być może - znajdzie zastosowanie w wytwarzaniu parafarmaceutyków i kosmetyków.
Kompleksowo i tanio

W wyniku wdrożenia opracowanych metod uruchomiono w Zakładach Jajczarskich Ovopol w Nowej Soli kompleksową produkcję izolowanych składników jaj (lizozymu, lecytyny, foswityny, żółtka funkcjonalnego, fosfolipidów oraz immunoglobuliny). W kolejności wdrażania pierwsze miejsce zajmuje lizozym. Osiągnięcie przez zakłady zdolności produkcyjnej wynoszącej na obecnym etapie 50 kg tygodniowo, uzyskano dzięki przeniesieniu procesu ze skali małej techniki do skali produkcyjnej, przy nakładach inwestycyjnych kilkunastokrotnie niższych niż przy zakupie kompletnej linii technologicznej. Produkcja lecytyny, preparatu cystatyny do wytwarzania leków, immunoglobuliny jako dodatku paszowego oraz foswityny jest stopniowo wdrażana i rozwijana do planowanego poziomu 10 ton rocznie. - Prostota opracowanych technologii umożliwiła wdrożenie produkcji sześciu nowych asortymentów - mówi prezes Ovopolu, Krystyna Karkoszka. Działania innowacyjne w Zakładach Jajczarskich Ovopol zostały dwukrotnie wyróżnione w konkursach organizowany ch przez Krajową Radę Drobiarską, a nowe produkty prezentowane z powodzeniem w dwóch ostatnich edycjach targów Polagra.

Uzyskane produkty biotechnologiczne o wysokiej wartości dodanej (added value products) i potencjalnych możliwościach eksportowych są alternatywą dla tradycyjnego, spożywczego wykorzystania jaj. Spełniają wymagania stawiane bezpiecznym składnikom żywności ze względu na wykorzystanie fizycznych metod rozdziału i niestosowanie chemicznych środków toksycznych. Stwarza to szansę poprawy rentowności ważnego sektora gospodarki żywnościowej, jakim jest przetwórstwo jaj. Jednak warunkiem pełnego wykorzystania izolowanych produktów z jaj jest opracowanie nowych ich zastosowań. [/color][/size ]