Moje dotychczasowe doświadczenia wskazują, że pomysł (poza jedną wadą w moim przypadku tj. brak odpowiedniej przestrzeni na królikarnię) ma same zalety.
1. Szczelina nad drzwiczkami, przy odpowiednim zawieszeniu paśnika na zielonki czy mlecze znacznie ułatwia podawanie. Przy otwieraniu zdarzają się spore problemy w opanowaniu rozbrykanej gromadki.
2. Kotnik, jego umieszczenie i możliwość sprawdzenia w taki sposób ze samica może tego nawet nie zauważyć jest genialnym rozwiązaniem. Możliwość ocieplenia takiej konstrukcji na zimowe wykoty jest także nie do przecenienia.
3. Półka nad kotnikiem to już majstersztyk pomysłowości i znajomości rzecz.
Ileż to razy z niepokojem obserwowałem ucieczkę samicy przed natarczywym oseskiem kiedy to resztą miotu pierzchała spod łap samicy. Nie jestem pewien czy przypadkiem niektóre upadki młodych w wieku 10-20 dni nie były spowodowane obrażeniami po nadepnięciu przez samicę.
Nie bagatelne znaczenie ma szuflada- korytko. Ileż ja się muszę nagimnastykować z podaniem marchwi samicy w taki sposób by młode się do niej nie dobrały.
Matce marchew służy a im nie koniecznie.W późniejszym okresie na półka tez jest bardzo pomocna. Nie raz widziałem część miotu drzemiąca na kotniku część w środku a część na podłodze. Maja więcej miejsca.
Stara szkoła w hodowli mówiła, że królik wystawowy (sportowy) wymaga ruchu. Jak ma mu się rozwinąć prawidłowo układ mięśniowy jak tylko siedzi i pałaszuje. Niezła gimnastyka takie wskakiwanie i zeskakiwanie z półki.
